نژاد، مذهب، زبان شهر طرقبه
تمامی اهالی شهرستان طرقبه شاندیز آریائی نژاد، مسلمان، شیعه اثنی عشری و فارس زبان می باشند.
منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند
محلات جدید شهر طرقبه
مبنای مورفولوژی شهر بر اساس سه محله بزرگ قرار گرفته است: شامل محله علیا «بالا ده» ، محله وسطی «پاچنار» ، محله سفلی «پایین ده». اما در کنار محله های فوق، محلات دیگری به تدریج پدید آمده اند که عبارتند از:
1- محله قلعه نو توت زار
2- محله مهاجرنشین
3- محله توت زار
4- محله عیدگاه «شهرک طلوع»
5- محله سربند
6- محله کوچه آسیا
که به جمع این محلات با توجه به رشد و مهاجرپذیر بودن طرقبه و شاندیز، شهرک های متععدی افزوده گردیده است و رشد جمعیت به سرعت رو به افزایش است.
منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند
محلات قدیمی شهر طرقبه
محلات قدیمی از گذشته های دور بالغ بر سه نوع محله بوده است که این محله ها با محلات فعلی به طور کلی متفاوت بوده و عبارتند از:
1) محله قلعه سرخ
2) محله قلعه پایین
3) محله قلعه حوض
محلات فوق در سه مکان مجزا بوده. قلعه بالا بر مرتفع ترین منطقه طرقبه استوار بوده است که مشرف بر روستای طرقدر فعلی می باشد که آثار آن تا همین چند سال پیش پابرجا بود.
اما دو محل دیگر که در محله سفلای کنونی واقع گردیده بود، قلعه پایین در مدخل ورودی فعلی شهر «خیابان شهید انوری» و قلعه حوض در عیدگاه است که آثار قابل ملاحظه ای از دو قلعه مذکور باقی نمانده است.
منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند
مقر و هسته اولیه شهر طرقبه
تحقیقاتی که در زمینه طرقبه توسط محققین انجام پذیرفته، با توجه به آثار باقی مانده از قلعه های قدیمی که در سه مکان مختلف وجود داشته و آثار یکی از این قلعه ها تا چند وقت پیش پابرجا بوده و متأسفانه به علت توسعه شهر و شهرک سازی از بین رفته، حاکی از این بوده که بی شباهت به کاروانسرای قدیمی نیست. شکل و سیمای این نوع از روستاهای قدیمی، با آنچه که هم اکنون طرقبه می نامیم متفاوت بوده است. بدین صورت که برگرد محوطه مرکزی، اطاقک ها به وسیله در کوچکی که تنها روزنه اطاقک نیز محسوب می گردد با حیاط مرکزی ارتباط می یابد و هر اتاقک محل سکونت یک خانواده بوده است که همگی به صورت مشترک از چاه آب اصطبل و سایر حیوانات موجود در حیاط مرکزی استفاده می کردند.
منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند
