انتخاب زبان
خیریه حمزه سیدالشهداء(ع) طرقبه
هر که در این سرا در آید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید...

🏠 آدرس: استان خراسان رضوی - مشهد مقدس - طرقبه - میدان امام خمینی - جنب اداره پست - کدپستی: ۹۳۵۱۹۵۷۴۴۸
☎ تلفکس: ۳۴۲۲۴۵۸۸ - ۰۵۱
📲 شبکه های اجتماعی: ۰۹۳۷۳۱۹۶۱۰۰
📧 ایمیل: hssht.charity@gmail.com
💳 شماره کارت بانک پاسارگاد: ۵۰۲۲۲۹۷۰۰۰۰۹۵۷۳۲
نماد اعتماد الکترونیکی
تصاویر تبلیغاتی
گالری تصاویر
پیوندها
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
  • ۲۶ خرداد ۹۹، ۱۲:۳۱ - یحیی قادری
    خوب بود

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «روستای کنگ» ثبت شده است

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه شاندیز طبیعت بکر طرقبه ییلاقات طرقبه ییلاقات نغندر و کنگ

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه - طبیعت بکر طرقبه - ییلاقات نغندر و کنگ

روستاهای نغندر و کنگ در شرق طرقبه و در مجاورت رودخانه واقع شده اند. از روستاهای نغندر تا کنگ و در ادامه تا پای کوهستان بینالود باغات گسترده، با میوه های متنوع گیلاس، آلبالو، گردو، سیب، هلو، گلابی و انواع گلهای وحشی چشمه سارها محیطی دل انگیز در حاشیه رودخانه و دامنه کوه ها به وجود آروده است.

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه - طبیعت بکر طرقبه - ییلاقات نغندر و کنگ - تپه تاریخی نغندر

روستای نغندر در دامنه کوه های شمالی بینالود در داخل یکی از چند دره محصور در میان کوه ها واقع شده است. منطقه ای ییلاقی و مصفا که به دلیل چشم اندازهای طبیعی و همچنین آثار تاریخی بی مانند از جمله قلعه قدیمی با برج های شکوه، قبرستان با سنگ قبرهای متعلق به قرن دهم حیطه مغول و ... مورد توجه گردشگران است.

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه - طبیعت بکر طرقبه - ییلاقات نغندر و کنگ - برجک دیده بانی قلعه نغندر

این چشم اندازهای زیبا با کوه های بلند و رفیع و دره های عمیق و صخره های سنگی بوته زارهای تمشک زمینه را برای اکوتوریسم در فصول مختلف سال هموار نموده است.

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه - طبیعت بکر طرقبه - روستای کنگ - ماسوله خراسان

همچنین بافت سنتی و پلکانی روستای کنگ معروف به ماسوله خراسان و با توجه به وضعیت خاص توپوگرافی دیواره های کاهگلی و سقف های چوبی جلوه زیبایی به این دهکده بخشیده است. در بافت سنتی کنگ مجموعه ای از مساکن روستایی یک و دو طبقه با مصالح بوم آور نظیر سنگ و چوب است که با کرسی چینی ساخته شده است. در حال حاضر این دو روستا مورد تعرض آپارتمان سازها واقع شده و چنانچه این رویه ادامه یابد جاذبه های گردش گری اش به تدریج محو خواهد شد. اتفاقی که گریبان شهرهای طرقبه، شاندیز و دیگر روستاها را گرفته است.

جغرافیای گردشگری شهرستان طرقبه - طبیعت بکر طرقبه - ییلاقات نغندر و کنگ - برجک دیده بانی قلعه نغندر

روستای کنگ به سبب آثار تاریخی ارزشمند از قبیل رباط پای کوه، قلعه حصار، قبرستان قدیمی با سنگ قبرهای با ارزش، مزار شیخ عبدالله و همچنین ویژگی خاصش در ابعاد اجتماعی قابل بررسی بیشتری ایت که این مهم میسر نمی شود، مگر با حفظ و حراست این روستا!

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

پرداخت آنلاین - حمایت آنلاین - Donate

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۸ ، ۱۱:۰۶
موسسه خیریه حمزه سیدالشهداء(ع) طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه صنعت توریسم طرقبه

صنعت توریسم و تأثیر آن بر اقتصاد شهرستان طرقبه شاندیز

مفهوم توریسم و ماهیت آن

انسان هایی که به صورت فردی، خانوادگی و یا گروهی و دسته جمعی مدت کوتاهی اقامتگاه اصلی و دائمی خود را جهت اقامت موقت با خصوصیات و ویژگی های مصرف کننده ترک می کنند به نام جهانگرد یا توریسم خوانده می شوند.

پرداخت های مصرفی توسط جهانگرد در محل های مورد نظر تنها برای اقامت و تغذیه نیست. زیرا هزینه های مصرف شده توسط جهانگرد تنها دو مورد فوق را در بر نمی گیرد. بلکه هزینه های خرید اشیاء تفننی، تولیدات دستی و سایر خدمات را نیز شامل می شوند. آنهایی که موضوع هزینه های جهانگردان را مطالعه می کنند بر این عقیده اند که همین افراد در محل های مورد نظر با صرف هزینه هایی به عنوان مصرف کننده «توریسم» و بدون در نظر گرفتن سود، به افزایش درآمدهای ساکنین محل کمک می کنند. به عبارت دیگر کسانی که به عنوان مسافر «توریست داخلی و یا خارجی» برای دیدار مکان های جدید می آیند با صرف مقداری از پول خود باعث افزایش درآمد ساکنین همان محل می شوند.

می توان گفت توریسم «سیر و سفر» یکی از نیازهای بشری است. یعنی سیر و سفر چه داخلی و چه خارجی از نشانه های بارز اجتماعی انسان ها محسوب می شود. بنابراین نقطه آغاز و حرکت مطالعات جغرافیایی اجتماعی و اقتصادی را توریسم تشکیل می دهد. مفهوم توریسم را می توان با ظابطه های اقتصادی، اجتماعی، جامعه شناسی، روانشناسی و جغرافیایی مطالعه کرد. لاکن تعریفی که بتواند تمام اهداف و نظرات پژوهشگران بخش های مختلف علوم انسانی را در بر بگیرد میسر نیست. به این ترتیب تعریف کامل توریسم در داخل چهارچوب زمان و مکان خاص که بتواند منظور و مقصود هر یک از علمای فوق الذکر را برآورده کند مشکل بوده و امکان نخواهد داشت.

 

توسعه طرقبه شاندیز در زمینه گردشگری

برآوردها نشان می دهد که گردشگری مبالغ بسیاری را به خود جذب می کند. با توجه به خیزش ها در شهر مشهد به آستانه بالایی از ثروت و رفاه، تمایل به استفاده از مناظر زیبای ییلاقی طرقبه و شاندیز گسترش یافته است. با ایجاد امکانات جدید متنوع و برنامه ریزی شده، می توان اوقات فراغت و گردشگری را مهمترین راهبرد توسعه شهرستان طرقبه شاندیز به حساب آورد. به همین جهت موضوع بررسی را در محور اکوتوریسم(طبیعت گردی) و گردشگری، جاذبه های مذهبی، تاریخی، رفاهی و فرهنگی پی می گیریم.

 

نقش شهرستان مشهد مقدس

با توجه به فاصله کم شهرستان طرقبه شاندیز به مشهد مقدس که از جمله شهرهای مذهبی مطرح در جهان اسلام می باشد و به عنوان دومین کلان شهر و متروپل عظیم در شرق جمهوری اسلامی ایران سالانه پذیرای بیش از بیست و پنج میلیون زائر و گردشگری است که جهت عرض ارادت به ساحت مقدس هشتمین سلاله نبی مکرم اسلام، حضرت ثامن الائمه علی بن موسی الرضا(علیه السلام) و بازدید از اماکن تاریخی و توریستی شهرستان به این منطقه سفر می کنند، حدود شش میلیون نفر از این جمعیت بنا بر آمار اخذ شده، به شهرستان طرقبه شاندیز می آیند که نقش بسیار موثری را در توسعه صنعت توریسم شهرستان طرقبه شاندیز ایفا می کنند.

 

اکوتوریسم و جاذبه های آن

وجود رشته کوه های بینالود، قلل مرتفع، دره های ژرف، رودخانه ها، چشمه سارها، پوشش گیاهی منحصر به فرد، روستاهای زیبا با معماری بومی، پارک های جنگلی، آبگیرها، غارها، باغات میوه در کنار رودخانه ها، آب و هوای مطبوع و ... که این ویژگی های خاص و پر جاذبه نظر توریسم داخلی و خارجی را به منطقه معطوف می دارد.

 

نقش رشته کوه بینالود

قسمت قابل توجهی از قلل مرتفع بالای دو هزار تا سه هزار و چهارصد متر در شهرستان طرقبه شاندیز قرار دارد که در این ارتفاع تنوع آب و هوایی در منطقه ایجاد نموده است. تابستان های معتدل و زمستان ها با بارش برف در دامنه شمالی بینالود به دلیل جنس خاک و آب و هوا، شبکه نسبتاً متراکمی از آب های جاری گسترش یافته، که نتیجه آن شکل گیری دره های عمیق و زیبا است. عامل آب و هوا همچون گذشته های دور، امروزه با شدت بیشتری نقش خود را در توسعه فعالیت های توریستی ایفا می کند.

 صنعت توریسم طرقبه - رشته کوه بینالود

اعتدال درجه حرارت و خنکی هوا، به ویژه در فصل تابستان با گرمای طاقت فرسای خود، توریست ها را به مناطق ییلاقی دره ها، دامنه کوهستان، آب گیرها و دهکده های توریستی می کشاند.

توریسم کوهستانی، در دو شکل کوه نوردی و کوه پیمایی، همواره در دو فصل از سال فعالیت های جهانگردی در آن جریان دارد:

- یکی در فصل تابستان که به ورزش کوهنوردی و کوه پیمایی و یا استراحت و تمدد اعصاب در مناطق ییلاقی اختصاص دارد.

- دیگری در فصل زمستان که ورزش های زمستانی مانند اسکی و نظایر آن صورت می گیرد.

 

مسیر کوهنوردان به ترتیب از:

1- مسیر شاندیز به زشک و ادامه مسیر از رودخانه تا قله چمن و شیرباد و روستاهای بوژان و خور نیشابور

2- مسیر طرقبه و جاغرق و کردینه ادامه مسیر از رودخانه تا قله و روستای دررود نیشابور

3- مسیر طرقبه و دهبار ادامه مسیر از رودخانه تا قله و روستاهای گرینه و حصار نیشابور

4- مسیر گلستان مایانات و ازغد، ادامه مسیر از رودخانه تا قله و روستاهای گرینه و دیزباد نیشابور

5- مسیر سر برج، تجر، مج ادامه مسیر از رودخانه تا قله و روستای دیزباد نیشابور

6- مسیر مغان ادامه مسیر غار معروف مغان و روستای پیوه ژن بخش احمدآباد

7- مسیر شاندیز محله زشک ادامه مسیر از رودخانه تا قله شیرباد و روستای بوژان نیشابور

8- مسیر نغندر تا کنگ ادامه مسیر از رودخانه تا فلسکه و کوه سربنوشت

مسیرهای ذکر شده تا روستاها عمدتاً آسفالت و مابقی جیپ رو می باشد و سالانه عده کثیری به مناطق یاد شده عزیمت می کنند.

 

نقش رودخانه ها

وجود رودخانه های مغان، مج، مایانات، دهبار، جاغرق، کنگ، زشک و محله زشک با آب دائمی باعث به وجود آمدن باغها با میوه های متنوع از قبیل گیلاس، آلبالو، فندق، گردو، گلابی، سیب، هلو، آلو، زردآلو و ... که عمدتاً در حاشیه رودخانه واقع شده است و از مراکز مهم توریستی محسوب می شود. باغات حواشی رودخانه ها در مجموع 3797 هکتار می باشد و همه ساله پذیرای خیل عظیمی از مسافران و زائران می باشد.

 

نقش دهکده ها

محیط های روستایی در حد توان خود از جاذبه های متفاوتی در زمینه طبیعی و انسانی برخوردارند که سازماندهی به آنها، نه تنها در توسعه توریسم کمک خواهد کرد؛ بلکه به فعالیت های روستایی در زمینه های مختلف کشاورزی دامپروری و صنایع دستی محلی نیز رونق خواهد بخشید.

از مهمترین روستاهای منطقه می توان به:

  • روستای مغان با چشم انداز طبیعی و دل انگیز و غار معروف مغان
  • ازغد با پیشینه تاریخی و جاده آسفالته با دو ردیف درخت کاری در طرفین جاده(حدود 6000 اصله نهال غرس شده)
  • گلستان با قرار گرفتن امام زادگان یاسر و ناصر(ع) و بند معروف گلستان
  • ویرانی با قدمت زیاد و ابنیه تاریخی
  • کنگ مشهور به ماسوله خراسان
  • و سرآسیاب، ارچنگ، نغندر، اردمه، اسلام رود و ... با زیبایی های خیره کننده نام برد.

 

نقش پوشش گیاهی

در ارتفاعات 2000 متری؛ جنگل های پراکنده ارس و انواع گون ها و گونه های علفی دیگر در دره ها، جنگل های ارغوان، سماق و زرشک در حواشی رودخانه ها و کوهپایه ها، انواع گیاهان دارویی و بیش از 4394802 اصله از درختان مثمر و 1865211 اصله از درختان غیرمثمر، باعث شده که همه ساله تعداد زیادی از دانشجویان رشته کشاورزی و افراد علاقه مند از منطقه بازدید داشته باشند که می توان از آن به گردشگری کشاورزی که از شاخه های توریسم روستایی می باشد یاد نمود.

 صنعت توریسم طرقبه - نقش پوشش گیاهی

نقش شهرهای طرقبه و شاندیز

دو شهر طرقبه و شاندیز با توجه به فاصله نزدیک به مشهد پذیرای بیش از شش میلیون زائر و مسافر بارگاه ملکوتی حضرت امام رضا(علیه السلام) در سال می باشند. امکانات بهداشتی خدماتی و اقامت نسبتاً مناسب و آب و هوای مطبوع، طبیعت زیبا و جاذبه های گردشگری از جمله بند گلستان، سد چالی دره، ارغوان دره، پارک جنگلی شاندیز، باغ پونه، پارک بوستان، پارک نصوح آباد، پارک لاله، پارک دکل، پارک جنگلی کلاته عنبر، بازار بین المللی بعثت، بازار بین المللی پدیده، هتل ثامن الائمه(ع)، دشت بهشت، دهکده شاندیز و بیش از 150 رستوران، باغسرا و مجموعه پذیرایی در طرقبه و شاندیز باعث جلب گردشگر می گردد.

 

گردشگری در بُعد مذهبی، تاریخی و فرهنگی

با گسترش اسلام در ایران، مدفن امام زادگان به تدریج به مراکز زیارتی مردم تبدیل شد. به دنبال این روند مرقد پیشوایان دینی با ساختن بارگاه هایی مناسب، بنای شاخص و برجسته هر محلی را به وجود می آوردند.

یکی از مفاخر علاقه مندی و اخلاص مردم در پیروی از فلسفه امامت، در خلق بناهای مقابر و هنر معماری امامزاده هاست. برجسته ترین هنرمندان زمان ذوق و نبوغ خود را با استفاده از امکانات موجود در ساختمان و مذهب مراکز دینی و زیارتی به کار بردند که نتیجه آن، وجود تعداد زیادی از پایگاه های زیارتی در ایران است.

از آن جمله امام زادگان یاسر و ناصر(علیهم السلام) در محل گلستان طرقبه می باشند که با توجه به حضور زائران داخل و خارج کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. مجموعه زیارتی مذهبی گلستان با سابقه دیرینه یکی از معدود مجموعه هایی می باشد که با هویت کارکردی مذهبی در حومه کلان شهر مذهبی مشهد فعال می باشد.

 صنعت توریسم طرقبه - گردشگری مذهبی - امامزادگان یاسر و ناصر

نقش تاریخی و فرهنگی طرقبه شاندیز

شهرستان طرقبه شاندیز منطقه ای است با آثار تاریخی فرهنگی ممتاز و خصوصیات بدیع مردم شناختی، آثار تاریخی این بخش عبارتند از: آرامگاه ها، رباط ها، مساجد، کاروانسراها، حمام ها، قلعه های قدیمی، برج و بارو، آثار آسیاب های آبی، حوض انبارها و سنگ نگاره های فراتاریخی. این در حالی است که تعدادی از روستاهای منطقه به دلیل ویژگی سنتی و تاریخی از مراکز دیدنی و جذاب محسوب می شوند. این مجموعه ارزشمند در کنار صنایع دستی منطقه به یکی از مقاصد مهم جهانگردی تبدیل گردیده است.

طبیعت زیبا و جاذبه های مردم شناختی چون سنت ها، آیین ها، جشن ها، مراسم مذهبی و آثار تاریخی که در زمره مهمترین جاذبه های منطقه می باشد مجموعه ای از منابع جهانگردی را تشکیل می دهد که از آمیختگی آنها طرقبه و شاندیز به جاذبه بین المللی و مقصدی برای جهانگردان تبدیل می شود.

 

تگناها و راهکارها

شهرهای طرقبه شاندیز در طی چند دهه اخیر به ویژه در سال های پس از انقلاب در مقایسه با دهه های قبل از آن، از ویژگی های اقتصادی و جمعیتی زیر برخوردار بوده است:

- در دوره های اول هر شهر به مثابه مراکز شهری کوچک با پشتوانه غالب اقتصاد باغداری و دامداری بوده اند. بر این اساس هر دو شهر مذکور به دلیل محدودیت قابلیت شغلی، امکان رشد جمعیت محدودی داشته اند.

- در دوره های اخیر که فعالیت های گردشگری در ترکیب اقتصادی منطقه غلبه یافته، فرصت های جدیدی برای اشتغال پدید آمده است.

ویژگی بارز منطقه گردشگری طبیعی است که با باغداری درآمیختگی دارد. بنابراین توسعه گردشگری نهایتاً می باید با توسعه باغداری توأم باشد. گسترش کالبدی مشهد باعث کاهش فاصله  بین شهرهای طرقبه و شاندیز با مشهد شده است. به همین دلیل با وجود گسترش فرصت های شغلی، جمعیت شهرهای مذکور متناسب با توسعه اقتصادی رشد نیافته است. زیرا بسیاری از شاغلین شهرهای فوق ساکن مشهد هستند.

در بخش اقتصادی با وجود نقش بارز دو شهر طرقبه و شاندیز در نظام گردشگری منطقه، مراکز مذکور از سرمایه گذاری لازم برای توسعه و تجهیز تأسیسات و تسهیلات گردشگری کم بهره اند. سهم اشتغال در بخش گردشگری بسیار محدود است. به طوری که عملاً این بخش نتوانسته نظام اشتغال منطقه را دگرگون سازد. در حال حاضر اشتغال عمده در هر دو شهر، به بخش های صنعت ساخت و خدمات غیرگردشگری مربوط است.

با توجه به حجم گردشگر روزانه، هفتگی و فصلی و نیز تثبیت و گسترش میزان گردشگر، زیربخش های حمل و نقل و خدمات ترانسپورت گردشگر، زیر بخش های اقامتی، اطلاع رسانی، تولید و فروش صنایع دستی و خانگی، تجهیزات مراکز تفریحی، فرهنگی و فراغتی و نظایر آن بسیار محدود است.

حجم سرمایه گذاری های بخش خصوصی اندک است. در همین حد نیز سرمایه گذاران غیربومی نقش مسلط را ایفا می کنند. ساکنین محلی عمدتاً به فروش یا اجاره باغات تحت تملک خود می پردازند و در غیر این صورت به کارگری در مراکز خدمات گردشگری اکتفا می کنند.

این روند باعث تشدید فاصله گروه های درآمدی در میان ساکنین محلی هر دو شهر شده که آثار اجتماعی و فرهنگی زیان باری به دنبال داشته است. فرآیند سرمایه گذاری در منطقه زمینه های احداث رستوران احداث ویلاها و خانه های ییلاقی و در برخی موارد ایجاد مجتمع های اقامتی، پذیرایی را شامل می شود. در این موارد نقش سرمایه گذاران محلی بسیار ضعیف است.

فقدان برنامه ریزی هدفمند برای جلب مشارکت ساکنین محلی، فقدان نقش برای شهرهای طرقبه و شاندیز، عدم بهره گیری از قابلیت تعاونی های محلی در زمینه خدمات گردشگری و نظایر آن، مهمترین عامل در عدم مشارکت ساکنین محلی در فرآیند سرمایه گذاری و اشتغال شهری شده است.

 

پیشنهادها و توصیه ها

شهرهای طرقبه و شاندیز مهمترین مراکز گردشگری در منطقه محسوب می شوند. روزانه ده ها هزار گردشگر به منطقه مراجعه کرده و از مواهب طبیعی آن برخوردار می شوند. وجود این حجم چشمگیر از گردشگران قابلیت بسیار قدرتمندی برای هدایت و جذب سرمایه گذاری ها و ایجاد اشتغال پدید آورده که به دلیل عدم برنامه ریزی مناسب، تا به حال بهره برداری درستی از آن نشده است. استقرار خدمات پایه گردشگری، از جمله مراکز مهم اطلاع رسانی به منظور بهره گیری از پتانسیل موجود در شهرهای طرقبه و شاندیز و ایجاد زمینه های اشتغال زایی توصیه های زیر مطرح می شود:

  • هر یک از دو شهر طرقبه و شاندیز به دلیل موقعیت استقرار نسبت به مشهد و شبکه ارتباطی، دارا بودن زیر ساخت های شهری، حجم جمعیتی مناسب، خدمات مختلف و مورد نیاز گردشگران، و وجود ویژگی های طبیعی و اقلیمی، قادر به ایفای نقش مرکزی در نظام گردشگری منطقه هستند.
  • هر دو شهر طرقبه و شاندیز بخش وسیعی از منطقه گردشگری را تحت پوشش قرار داده و به عنوان هدف اصلی و اولیه گردشگران مطرح هستند. این دو شهر می توانند به عنوان مراکز ییلاقی کوهستانی و گردشگری طبیعی مطرح و بر این اساس تجهیز شوند.
  • اعطای تسهیلات لازم برای تحقق راهبردهای منطقه ای مانند معافیت مالیاتی یا تقسیطی کردن آنها.
  • ایجاد جاده در مناظر و چشم اندازها توسط ادارات ذیربط
  • تغییر در جریان انتقال مازاد سرمایه از مادر شهر مشهد به طرقبه و شاندیز
  • توسعه فضای سبز پارک ها و اردوگاه ها
  • گسترش طرح های آبخیزداری
  • گسترش فضاهای ویلایی رستوران
  • تکمیل و بهبود شبکه راه ها
  • طرح کمربند سبز – اتصال از مایان تا آب و برق – کاهش ترافیک
  • لزوم اتصال مشهد به نیشابور با گذر از بینالود در سه دره جاغرق، کنگ، زشک که هرکدام ضمن گسترش گردشگری، کوتاهی مسیر مسافران و زائران حرم امام رضا(علیه السلام) تهران – مشهد از 120 کیلومتر به 64 کیلومتر طبق مطالعات و بررسی هایی که انجام شده است.
  • احداث جاده مناسب نغندر تا شاندیز برای جذب بیشتر گردشگر از شاندیز به طرقبه و بالعکس و رینگ کردن جاده ها از طرقبه حصار ازغد تا مغان، با توجه به تفرجگاه های طبیعی و گذر از آنها، با هدف کاهش محرومیت روستاها، ایجاد اشتغال، جلوگیری از مهاجرت به شهرها، کاهش ترافیک.
  • ارزش اقتصادی آن صرفاً در کوتاه کردن زمان و مسیر خلاصه نمی شود بلکه اشتغال و ساخت و سازهای تفرجگاهی بسیار که از محل احداث این جاده به وجود می آید می تواند سرمایه گذاری ها را طی یک دهه بازپس گرداند. (مطالعه و طراحی شهرها)
  • ممنوعیت حرکت اتومبیل در داخل شهر طرقبه و شاندیز که این شهرها به شهر پیاده ها تبدیل شود. طرح سنگ فرش کردن اطراف جاده جهت پیاده رو – دوچرخه – درشکه – اتومبیل – به طور مجزا.
  • تله کابین (اتصال دو طرف بینالود) (مطالعه شده)
  • گسترش فضاهای تفریحی مانند استخرهای چند منظوره
  • سینما تابستانی که بتوان با اتومبیل به راحتی به آن دست یافت.
  • نمونه بند گلستان، چالیدره و پارک جنگلی شاندیز.
  • احداث طرح های ویلایی با مالکیت زمانی (Time Shave)
  • ایجاد مراکز تهیه مایحتاج لوازم و وسایل پیک نیک و کمپینگ.
  • احداث مراکز فرهنگی (موزه) و هنری و فروشگاه ها و نمایشگاه های صنایع دستی.
  • ایجاد مرکز طرقبه شناسی، شاندیز شناسی با تبلیغ و شناساندن آن به دیگران با ایجاد گردش های یک روزه احیای قلعه حسین آباد، ایجاد موزه و نمایشگاه، آسیاب بادی و آبی.
  • تماشاخانه روباز، اجرای کنسرت.
  • توسعه تولیدات صنایع دستی

 

رشد جمعیتی این دو شهر برای حفظ ساختار طبیعی و اقلیمی و ایفای نقش ویژه و مرکزیت گردشگری، می باید محدود و کنترل شده باشد. روند تحولات جمعیتی این دو شهر در گذشته بیانگر رعایت چنین محدودیتی است. اما در صورت احداث بی رویه شهرک ها و مجتمع های تعاونی ساز، نه تنها ترکیب جمعیتی شهرهای طرقبه و شاندیز از نظر گروه های سنی و جنسی، فرهنگی و درآمدی تغییر خواهد کرد؛ بلکه جمعیتی چندین برابر جمعیت فعلی به شهرهای طرقبه و شاندیز تحمیل خواهد شد. این روند علاوه بر آثار منفی اجتماعی و فرهنگی، ساختار کالبدی و فضایی و نیز باغ ها و فضاهای باز اطراف شهرهای مذکور را به طور جدی تهدید خواهد کرد.

تجهیز برخی منازل به عنوان مهمان پذیر، ایجاد الگوهای مناسب برای تجهیز باغ ها جهت پذیرایی و اتراق گردشگران، ایجاد تعاونی های مردمی برای ارائه خدمات فنی، تورگردانی، اجرای مراسم و جشنواره های محلی، توسعه صنایع محلی و خانگی نمایش و فروش هدایا و سوغات، ایجاد شبکه های حمل و نقل ویژه گردشگران و نظایر آن، مهم ترین محورهای جذب سرمایه های خُرد محلی و مشارکت واقعی آنها در روند توسعه گردشگری و ایجاد زمینه های اشتغال زایی است. تا کنون برای هر دو شهر طرقبه و شاندیز، طرح های هادی به صورت تیپ و بدون توجه به ویژگی ها و قابلیت های گردشگری آنها تهیه شده است. این گونه طرح ها چون در عمل، هدف توسعه را رشد جمعیتی و توسعه کالبدی و گسترش شبکه سواره و تیپ سازی معماری و غیره تعریف می کنند؛ نه تنها به توسعه واقعی منجر نمی شود، بلکه باعث نابودی باغ ها، از بین رفتن ساختار طبیعی ویژه، معماری محلی، شبکه ویژه مناطق ییلاقی کوهستانی و نظایر آن می شوند.

به این ترتیب ضروری است که برای حفظ و ارتقای کیفیت های شهری و محیطی، کنترل توسعه کالبدی و رشد جمعیتی و تجهیز بنیان های گردشگری برای این دو شهر، طرح های ویژه «گردشگری» تهیه شود.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

پرداخت آنلاین - حمایت آنلاین - Donate

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۸ ، ۱۰:۰۹
موسسه خیریه حمزه سیدالشهداء(ع) طرقبه

سابقه تاریخی

سیری کوتاه در تاریخ طرقبه

در جلد دوم مطلع الشمس که از مؤلفات صنیع الدوله محمد حسن خان است «1302 هـ.ق» تابران و نوغان را دو شهر بزرگ طوس ذکر کرده است و چون هفت قرن پس از البلدان نوشته شده معلوم می شود که در این زمان این دو شهر فوق العاده بزرگ شده و به یکدیگر متصل گشته است.

در حالی که شهرهای کوچک فعلی «رادکان و تروغبذ» بر آن باب از پیشرفت نرسیده اند لذا آنها را از ییلاقات خوب مشهد با جزئی تغییر در املاء ذکر کرده و صنیع الدوله، ملتزم رکاب ناصرالدین شاه در سفر مشهد بوده و از نقاطی که خط سیر ملوکانه بوده دیدن کرده و وضع جغرافیایی آن نقاط را به رشته تحریر درآورده و در مقدمه کتاب ذکر می کند که شاه از ییلاقات خوش آب و هوای مشهد دیدن کرده و مدتی در آن مکان اقامت گزیده است و در ضمن شرح نقاط مختلف از جاغرق و طرقبه، در صفحه 277 کتاب نیز نامبرده است.

بدین شرح جاغرق از ییلاقات بسیار خوب مشهد است که به نزهت و صفا و لطف و آب و اعتدال هوا معروف است. مسافت آن از مشهد 3 تا 5 فرسنگ است. طرقبه نیز جزء این بلوک است. به نوعی عبارت است از جاغرق، عنبران، طرقدر، طرقبه، حصار و گلستان و نصوح آباد راه عبور قوافل در تابستان از نیشابور می باشد. در مرات البلدان که از مؤلفات صنیع الدوله می باشد، جاغرق نیز به همین نام و از بلوک ییلاقی مشهد و راه عبور قوافل ذکر شده است.

طرقبه قریب پانصد خانوار جمعیت دارد و دارای قلعه ای است که مشتمل بر 4 برج است. مدخل آن از طرف مشرق و دو برج کوچک در طرفین آن است و 205 ذرع دور آن می باشد. معروف است که در سال 1212 بیک خان بخارایی آنجا را محاصره کرد و زن ابراهیم خان حاکم آنجا قلعه را حفظ نمود و مدت دو ماه محاصره طول کشید. عاقبت با باروت یکی از بروج آنها را ویران نمود. معذالک به غلبه دست نیافت. ناچار صلح کرد و مبلغی گرفت و برفت.

در ناسخ التواریخ تألیف میرزا محمد خان سپهر مستوفی دربارهء ناصرالدین شاه در شرح حال سالار و تابعین او در واقعه قیام سالار حکمران خراسان علیه محمدشاه که به واسطه مخالفت سالار با حاج میرزای آغاسی انجام شده می نویسد: خوانین سالار را حمایت می کردند. از جمله خوانین دره جاغرق یوزباشی هادی بوده که با 4000 نفر قشون پس از شکست و خوابیدن غائله به درهء خشکان «نغندر فعلی» فرار کردند.

شهاب الدین «612 هـ.ق» یاقوت حموی در معجم البلدان در ذکر وقایع طوس در صفحه 70 جلد ششم کتاب می نویسد که: برای طابران و نوغان بیش از هزار قریه است که جملگی در زمان خلافت عثمان بن عفان فتح گردیده. بنابراین مدرک تاریخی، مردم قراء طرقبه، جاغرق و عنبران و ... در این زمان به دین اسلام مشرف شدند.

در جلد دوم مطلع الشمس از قول ابن اثیر در حوادث سال 556 ذکر شده است که سلطان محمود صاحب، نیشابور و شادیاخ را محاصره و طایفهء غز با سلطان محمود بودند. این جماعت چندی در نیشابور بماندند، بعد مراجعت کردند، دهات را خراب و غارت نمودند و طوس را تاراج کردند و اهالی را بکشتند. اما متعرض قبر مطهر نشدند.

امین احمد رازی در کتاب هفت اقلیم گوید: مشهد مقدس منقسم به دوازده بلوک است که یکی از آن جاغرق است و ارغوان دره که جای بدان لطافت و شگرفی در تمام خراسان نیست.

در ذیل صفحات 563 لغایت 565 از جلد دوم مطلع الشمس تحت عنوان بلوکات مشهد مقدس آمده است: بلوک اردمه مشهد به ازقد (ازغد) واقع در جبال جنوبی مشهد و بعد آن از شهر 3 فرسنگ الی 7 فرسنگ و مجموع این قرا در کوهستان قرار دارند. چهار رودخانه این بلوک را سیرآب می نمایند. رودخانه های بار و ازقد که به بند گلستان می ریزد و دو رودخانه مج و مغان که به طرق می رسد. بلوک جاغرق از ییلاقات بسیار خوب مشهد که به نزهت و صفا و لطف آب و اعتدال هوا معروف است. مسافت این بلوک از مشهد 3 فرسنگ الی 5 فرسنگ است.

ترقبه نیز جزء این بلوک است و خود عبارت است از:

جاغرق، عنبران، طرق دره، طرقبه، حصار و گلستان، نصوح آباد و راه عبور قوافل و زوار در تابستان از نیشابور و از این دره است و قریب 500 خانوار جمعیت دارد.

 

کلنل ییت:

کلنل ییت کفیل کنسولگری مشهد در کتاب سفرنامه خراسان و سیستان خود که در حدود یکصد و اندی سال قبل نزدیک به اواخر حکومت ناصرالدین شاه در ایران و اواسط حکومت عبدالرحمن خان در افغانستان نگارش شده است، درباره روستاهای گلستان، کنگ، جاغرق، دهبار، زاک(زکریا) چنین نوشته است:

اولین منزلگاه ما، در ده میلی خارج از مشهد در دهکده گلستان در رشته کوهی که بین این شهر و نیشابور کشیده شده بود واقع می شد. این دهکده روی تپه ای مشرف به رودخانه قرار گرفته بود و دیوارهای بلندی آن را در بر داشتند. خانه های موجود در آن در دو یا سه طبقه ساخته شده بودند و از فراز دیوارهای بلند دهکده پنجره های خانه ها به خوبی در دید بودند.

نزدیک به یک میل پایین دهکده، سدی در عرض دره ای باریک و صخره ای بنا شده. در وسط سد چاه عجیبی که دیواره آن از قطعات سنگ های بریده شده ساخته شده. این چاه در مواقع طغیان و سیلاب های موسمی آب را به درون کانال های سرپوشیده هدایت می کند و مانع از سر ریز شدن سد می گردد. در خارج از این چاه پلکان هایی دایره ای قرار دارد تا در مواقع لزوم افرادی بتوانند از آن بالا یا پایین روند. در دهکده نزدیک به 70خانه وجود دارد و ساکنان آن زراعت خیلی کم و محدودی دارند. تنها دارایی آنها باغ های میوه می باشد که از راه فروش میوه و چوب درخت زندگی می کنند.

در پایین دهکده، کنارهء رود را تماماً باغ های محصور احاطه کرده و هر چند یونجه به وفور یافت می شد، اما آرد، حبوبات و علوفه، همانند سایر دهات واقع در کوهپایه ها کمیاب بود.

ارتفاع گلستان از سطح دریا 1230 متر می باشد. از اینجا 8 میل در طول رود و به سمت بالا در سایه درختان پیش رفتیم تا به جاغرق رسیدیم. تعداد زیاد درختانی که در دو سوی رود قرار داشت تقریباً در تمامی دره از این سو تا آن سو چیزی نبود مگر انبوهی از درختان سرسبز و خرم از انواع گوناگون، که از بین آنها سیب، هلو، آلو، به، زردآلو، توت، گردو، تبریزی، چنار، زبان گنجشک، بید، عوسج، و تعدادی دیگر را تشخیص دادم. خود رودخانه نزدیک به یک متر و هشتاد سانتی متر عرض و 5/7 سانتی متر عمق دارد.

در جاغرق نزدیک به 200 خانوار زندگی می کنند. خانه ها در بین درختان پنهان بودند و فقط آن تعدادی که به راه باریکی که در تمام دهکده پیش می رفت مشرف بودند به چشم می آمدند.

از جاغرق 9 میل به سمت بالا و در طول رود پیش می رفتیم تا به رباط پای گدار رسیدیم. این رباط که در پای گردنه ای واقع است، در حقیقت از یک بنای سنگی کوتاه که به عنوان اصطبل به کار گرفته می شد و چند خانه کوچک تشکیل می شد. بام این رباط جای هموار و مناسبی بود و ما اردوگاه خود را بالای آن برافراشتیم. تعدادی از افراد در زیر و درون این خانه مستقر شدند و حیوانات نیز جلوی اصطبل جای داده شده. راهی که از این گردنه می گذرد، راه مستقیم بین مشهد و نیشابور است و در فصل تابستان زوار و کاروان ها در آن زیاد آمد و شد می کنند. این مسیر در طول زمستان از ماه های نوامبر تا مارس بر اثر بارش برف مسدود است.

در راه به افرادی که برای زیارت به قم رفته و در حال بازگشت بودند برخوردیم. راهی که از جاغرق به طرف بالا می رفت بسیار سخت و سنگی بود و حیوانات ما به زحمت در آن حرکت می کردند. نیمهء اول مسیر ما از درختزارها و باغ های متعددی می گذشت و سپس درختان بید و نسترن های وحشی آن را احاطه می کردند، تا اینکه در دو میلی رباط، دیگر درختان خاتمه می یافتند. کوه های اطراف سنگی و لخت بودند و تنها چیزی که بر روی آنها به چشم می خورد گیاهان کوچک خاردار بود.

بالای این رشته کوه تقریباً هموار بود و به نظر می رسید که بتوان بر روی آن به هر سویی اسب راند. می گفتند که در بهار این نقطه سرسبز و پوشیده از علف است. به گفته راهنمای ما، تعداد زیادی چادرنشین هر ساله در ماه های می و ژوئن به این نقطه می آیند. بلوچ ها از جانب نیشابور و تیموری ها از جانب مشهد. گله ها و چادرهای سیاه آنها در هر دره ای که آب یافت می شود مشاهده می گردد. بالای این گذرگاه توده های سنگی را دیدم که می گفتند زائران با ایمانی که در یک روز آفتابی اولین منظره از مشهد دیده بودند از خود به جای گذاشته اند. نزدیک به یک فرسخی شمال غرب ما قله ای قرار داشت که راهنمای ما آن را لاکی ترسا می نامید و ظاهراً این همان کوهی بود که ارتفاع آن بر روی نقشه 3034 متر مشخص شده بود و دو فرسخ بعد از آن، آن چنان که راهنما می گفت قله بلندتری واقع بود که لاکی شیر باد نام داشت.

بی شک رفتن به این قله در فصل بهار بسیار لذت بخش بوده و باعث انبساط روح می گردد. از گذرگاه به جاغرق بازگشتیم، در حالی که اردوگاه اصلی در آنجا مستقر و برجاماند، به طرف جنوب شرق حرکت کردیم تا ببینیم که کوه ها در این سمت چه منظره ای داشته و چگونه اند. ابتدا رشته ای را که در دو میلی ده بار قرار گرفته بود قطع کردیم. در این دهکده نزدیک به 90 خانه وجود داشت و ارتفاع آن به 1590 متر می رسید. تمام طول این مسیر را در سایه درختان طی کردیم تا به رودخانه ده بار رسیدیم. در تمام این ناحیه یک تکه زمین هموار برای برافراشتن چادرها نبود. به ناچار کمی پایین دهکده و درون باغی موضع گرفتیم. از اینجا ابتدا 240 متر بر ارتفاع ما افزوده شد و سپس 210 متر پایین آمدیم تا به دهکده زاک رسیدیم. در این دهکده نزدیک به یکصد خانوار زندگی می کردند. از اینجا راه مستقیمی از طریق الندشت به مشهد که 5 یا 6 فرسخ آنطرف تر قرار داشت کشیده شده بود.

در دره ای دیگر که در سمت شرق واقع بودند دهکده های مغان، اردمه، بالندر قرار داشتند. خیلی دوست داشتم تا از مغان دیدن کنم. اما افراد زیادی توصیه کردند تا از سمت طرق که بهترین و راحت ترین راه است به این کار اقدام کنم. نتیجه این شد که من هرگز مغان را ندیدم. زیرا قبل از اینکه به مشهد بازگردم فصل بارش برف آغاز شده بود. شاه در یادداشت های سفر خود به خراسان در سال 1867 م از غار بزرگی در نزدیکی مغان نام می برد که در اثر چکیدن آب از سقف آن قندیل هایی آویزان و حفره هایی عجیب و غریب و حوضچه هایی در آن تشکیل شده بود. متأسفانه شانس این را نداشتم که این غار را ببینم.

به سمت چادرهایمان در دهبار و از آنجا نیز به راه خود ادامه دادیم تا صبح روز بعد به جاغرق رسیدیم بعد از جاغرق از تپه ها عبور کردیم تا به کنگ درآمدیم. این دهکده نزدیک به 9 میل در شمال غرب جاغرق واقع بود و 200 خانوار در آن زندگی می کردند. ارتفاع این دهکده 1605 متر بود. در آن بلندی و در یک باغ سیب در فاصله بین دو رود اردو زدیم. این ناحیه تقریباً خشک ترین قطعه از مسیرمان را تشکیل می داد. جاغرق هوای بسیار مرطوبی داشت، به هر چیز که دست می زدیم خیس بود. تعدادی از افراد گروه به روماتیسم و پا درد مبتلا شدند.

صبح روز بعد 5 میل از تپه ها بالا رفتیم تا به خرابه های یک قلعه قدیمی به نام حصار رسیدیم. دهاتی های آن ناحیه می گفتند که افراسیاب این قلعه را بنا نهاده است. این دهکده از یک تپهء کوچک صخره ای که در بین دره های کنگ و زشک واقع بود تشکیل می شد و قلعه باریک آن 180 متر طول و 45 متر عرض داشت. از این قلعه چیزی بر جای نمانده بود، مگر بقایای ویرانه دیواری که از قطعه سنگ هایی ساخته شده و آن را در بر می گرفت. ارتفاع این محل به 2265 متر می رسید و هوای آن بسیار خوب و مطبوع بود. از قلعه راهی مستقیم تا قله کشیده شده بود. بعد از کنگ نزدیک به 7 میل راه پیمودیم تا به ابرده رسیدیم. پای تپه ها و نیز در پایین دست ابرده دهکدهء شاندیز قرار داشت که نزدیک به پانصد خانوار در آن زندگی می کردند. در بالای ابرده بقایای دیوارهای یک قلعه قدیمی به چشم می خورد که می گفتند توسط سپاه شاه در زمان قیام سالار ویران گردیده است. ظاهراً ساکنان دهکده هایی که در این تپه ها قرار داشته اند، همگی از سالار حمایت می کردند و بعد از آنکه مشهد آزاد می گردد، سپاهیان توپها را در نزدیکی این دهات مستقر ساخته و آنها را تهدید می کنند و سرانجام این دهکده ها تسلیم می شوند بدون آنکه از آسیب و ویرانی مصون بمانند.

صاحب مطلع الشمس می نویسد: در مسجد ترقبه این اشعار بر لوحی از سنگ مرقوم است:

در زمان شه نجوم سپاه           آفتاب سپهر حشمت جان
شاه عباس ثانی آنکه بود           حاجت درگه اش کی و خاقان
از غلامان حیدر و صفدر           زبده اهل خیر خواجه زمان
ساخت بهر ثواب از ره صدق           این نکو مسجد فلک بنیان
بهر تاریخ هاتفی گفتا           قصرها یافت جای او بجنبان


راجع به سنگ مسجد علیای جاغرق چنین می نویسد:

در عهد پادشاه جهانگیر دین پناه           عباس شاه خسرو اقلیم عدل جود
کیهان جناب پادشاهی کاستان او           برتر هزار پایه از این گنبد کبود
احسان شمار شاه حسین آنکه روز بذل           صدباب لطف برزخ اهل طلب گشود
از فرط اهتمام به توفیق کردگار           دارلعباد کرد بنا از پی سجود
تاریخ سال او طلبیدم ز عقل گفت           ای چون خلیل کعبه حاجی بنا نمود

     

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

پرداخت آنلاین - حمایت آنلاین - Donate

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۲ تیر ۹۸ ، ۱۳:۵۵
موسسه خیریه حمزه سیدالشهداء(ع) طرقبه

گونه های گیاهی

استقرار رشته کوه های بینالود در منطقه قلل مرتفع و به نسبت مرتفع و بدون خاک و یا خاک های کم عمق سنگلاخی از رده لیتو سولها بر روی تشکیلات فیلیت مشهد و اقلیم نیمه مرطوب فرا سرد در ارتفاعات مرطوب فراسرد در اطراف قله ها باعث رویش گیاهانی از جمله: گروه های بالشتکی، درمنه ها، استپی ها، کلاه مسیر حسن ها، گل گندم ها، اسپرس ها و برخی گون ها شده است.

پوشش گیاهی طرقبه  شاندیز

در این گستره در اکثر دامنه ها بقایای جنگل های ارس زیبا و دل انگیز که می توان از آن به عنوان درختان دیر زیست منطقه یاد نمود، تجمع این درختان بی نظیر در جنوب روستاهای دهبار و ازغد و تا حدودی بین زشک و کنگ می باشد. در حواشی ارغوان دره و طرقبه به ویژه کال حرزو، پینه ور، پنجه در و اطراف روستاهای کلاته آهن و دهبار، حصار و گلستان و مایانات، درختچه ارغوان(Cercis griffithi) به وفور دیده می شود.

از مهم ترین گونه های درختی و درختچه ای موجود در منطقه علاوه بر ارس و ارغوان عبارتند از:

1- دغدغک البرزی Colutea buhsei

2- شیر خشت Cotoneaster Spp

3- زرشک Berberis inteherrima

4- سیاه تنگرس Rhamunus Pallasii

5- آلبالوی وحشی Cerasus Spp

6- نسترن وحشی Rosa canina

7- گل گزی Reaumuria alternifolia

8- داغداغان Celtis Caucasica

9- گوجه Prunus sp

10- سماق Rhus Coriaria

سایر گونه های عبارتند از گراس های یک ساله و نیز گونه های مهاجمی که در همه جا به چشم می خورند و همچنین گونه های دیگر از جمله:

1- Noea Mucronata

2- Rosa Persica

3- Serrutula Latifolia

4- Poa bullbosa

5- Perovskia

6- Abrotanoides

7- Acantholimon spp

8- Acnthophyllum spp

9- Ephedra procera

10- Gundelia

پوشش گیاهی طرقبه شاندیز

و از گیاهان دارویی می توان به گونه های زیر اشاره کرد که در مناطق کوهستانی ارتفاعات و کوه پایه ها می روید:

- اسطو خودوس

- پونه

- استاکیز (چای کوهی)

- ریواس

- نپتا (خانواده نعنا)

- بومادران

- کاکاتو

- زیره سیاه

- کلپوره

- ملر (تره وحشی)

- کنگر

- گل ماهور (خرگوشک، دم گاو)

- درمنه

- سریش

- فرفیون

- ختمی

- شقایق

- بابونه

و در حاشیه رودخانه ها نیز گیاهان دیگری شامل:

- گزنه

- گلپر

- بابا آدم

- بنفشه معطر

- بارهنگ

- موسیر

- شاهتره

- بولاغ اوتی

- کاسنی

- غاز یاغی

- شیرین بیان

- خاکشی

- گل زوفا

درختان غیر مثمر «صنوبر، سپیدار، اشن، چنار، زبان گنجشک، اقاقیا» و درختان مثمر «گیلاس، آلبالو، هلو، زردآلو، گلابی و ...» در این منطقه وجود دارند که حدود 1865211 اصله درخت از نوع غیر مثمر و 4394802 اصله درخت از نوع مثمر طربق آمار جهاد کشاورزی به ثبت رسیده است.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

پرداخت آنلاین - حمایت آنلاین - Donate

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۹ تیر ۹۸ ، ۱۴:۰۳
موسسه خیریه حمزه سیدالشهداء(ع) طرقبه
آرشیو گالری تصاویر