ما نمی دونیم کِی شاد باشیم، کِی غمگین...
یه جاهایی شادیم که باید غمگین باشیم، یه جاهایی غمگینیم که باید شاد باشیم...
چی شد تو کربلا لبخند از روی لب اصحاب نیفتاد؟
چی شد بُرِیر شب عاشورا شوخی کرد؟
وقتی دستامون برای آخرت خالیه باید ناراحت باشیم...
وقتی بارمون رو برای آخرت بستیم، باید خوشحال باشیم...
اگه کسی رو که داره تقلا میکنه برای زندگی ولی زورش نمیرسه، ضبط و ربطش کردیم، پناهش دادیم، بارشو به دوش کشیدیم، اگر از جایگاه و منصبمون استفاده کردیم برای خدمت به مردم؛ اونوقته که باید حالمون خوب باشه...
حال خوب یعنی حال دیگران رو خوب کنیم...
وقتی بارمون رو برای آخرت بستیم، باید خوشحال باشیم...
