جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – نوغان داری – پرورش کرم ابریشم در طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – نوغان داری – پرورش کرم ابریشم در طرقبه

پرورش کرم ابریشم در گذشته نه چندان دور در نغندر که اصلاً به نام نوغان دره معروف بوده از اهمیت بسیار بسزایی برخوردار بوده است. وجود درختان توت در کناره آبراهه و رشد به صورت دیم باعث شده است که پرورش کرم ابریشم در این منطقه به طور نسبی رواج داشته باشد به طوری که در حال حاضر تعداد 142 جعبه تخم نوغان در منطقه شاندیز و گراخک و در اطراف طرقبه به ویژه روستای نغندر تولید می گردد که در مقام مقایسه با سالیان گذشته از کاهش محسوسی برخوردار می باشد. این در صورتی است که نگهداری کرم ابریشم از لحاظ اقتصادی اهمیت بسزایی دارد. چون با سرمایه کم منفعت زیادی عاید تولید کننده می شود. حدأکثر زمان شروع تا بهره برداری 6 الی 8 هفته می باشد. از یک هکتار توتستان و از 20 الی 25 جعبه تخم نوغان 7/11 گرمی در حدود 700 کیلوگرم پیله به دست می آید و از فضولات کرم ابریشم برای کود از شفیره آن برای خوراک طیور و ماهیان و از روغن شفیره برای ساختن کرم های مخصوص آرایش و مصارف طبی استفاده می شود.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - پرورش ماهی، شیلات، آبزیان طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – پرورش ماهی، شیلات، آبزیان طرقبه

پرورش آبزیان با وجود هشت رودخانه دائمی، برکه ها، چشمه های متعدد و استخرهای آبیاری روند رو به رشد دارد. تقاضای فراوان در مجموعه شهری پرتراکم مشهد و نقاط شهری نزدیک تر مانند طرقبه شاندیز برای فرآورده های پروتئینی انگیزه اقتصادی مناسبی جهت توسعه پرورش آبزیان ایجاد کرده است.

در حاشیه رودخانه ها و چشمه ها و حتی چاه های حفر شده منطقه، احداث مجتمع های آبزی پروری با شتاب انجام می شود نزدیکی فاصله مراکز تولید تا بازار مصرف زمینه دسترسی مشتریان به ماهی را فراهم کرده است. این روند با توجه به دوری کلانشهر مشهد از دریا و احتمال فساد آبزیان و نیز هزینه زیاد حمل و نقل این مواد و همچنین کاهش کیفیت بر اثر انجماد طولانی جملگی از عوامل توسعه سریع آبزی پروری است.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - زنبورداری طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – زنبورداری طرقبه

در توسعه پایدار روستایی، عنایت به فعالیت های اقتصادی خاص روستایی جایگاه ویژه ای دارد. یکی از فعالیت های ویژه روستایی زنبورداری است. زنبورداری در شهرستان طرقبه شاندیز با توجه به وجود مزارع و باغات و مکان های طبیعی از جمله کوه ها، دره ها، مراتع و پوشش گیاهی مناسب بسیار درآمدزا می باشد. به جهت بهره مندی از گیاهان دارویی، عسل تولیدی این بخش از خواص دارویی برخوردار است که متأسفانه در بین مردم ایران به جهت عدم تبلیغات ناآشنا مانده است. عسل مرغوب تولید روستایی منطقه اگرچه در داخل کشور شناخته شده نیست، ولی فراسوی مرزها و در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بسیار معروف است. مراکز عمده زنبورداری در روستاهای جاغرق، ارچنگ، دهبار، مغان، ازغد، زشک، می باشد و حدود دو هزار کلنی زنبور عسل در مناطق یاد شده وجود دارد که به نظر می رسد با توجه به محیط مناسب جهت زنبورداری مورد استقبال قرار نگرفته و لازم است اطلاع رسانی و کلاس های آموزشی از طریق ارگان های ذیربط انجام پذیرد.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - دامداری و دامپروری طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – دامداری و دامپروری طرقبه

دامداری و دامپروری یکی از قدیمی ترین فعالیت های اقتصادی از گذشته بوده و دارای اهمیت بسزایی در منطقه می باشد. دلیل این امر وجود آب فراوان و مراتع نسبتاً مطلوب که مکان مناسبی جهت تعلیف احشام است.

دامداری در واقع نوعی فعالیت اقتصادی است که مکمل کشاورزی به حساب می آید.

  

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - باغداری طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – باغداری طرقبه

در کشاورزی، باغداری از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد و به موجب آمار سال 1384 اداره جهاد کشاورزی طرقبه، مجموع زمین های محصولات سردرختی 3797 هکتار می باشد که عمدتاً در حاشیه رودخانه و در محورهای زیر واقع شده اند:

1- محور شاندیز، ابرده، زشک

2- محور طرقبه، نغندر، کنگ

3- محور طرقبه، عنبران، جاغرق

4- محور طرقبه، کلاته آهن، دهبار

5- محور گلستان، مایانات، ازغد

6- محور سربرج، تجر، مج

7- محور اسلام رود، اردمه، مغان

8- محور گراخک، زشک

9- محور شاندیز، ارچنگ، خادر، سرآسیاب

محصولات باغی این شهرستان در نوع خود از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و شامل: گیلاس، سیب، آلبالو، گلابی، هلو، آلو، زردآلو، گرد، شلیل و ... می باشد.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - زراعت طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – زراعت طرقبه

در بخش زراعت، با توجه به شرایط توپوگرافی و کوهستانی بودن بخش اعظم شهرستان، کشت و زرع محصولاتی مثل گندم و جو و حبوبات نیز به میزان محدود و به صورت متمرکز انجام می شود.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی و دامداری طرقبه - کشاورزی طرقبه

جغرافیای اقتصادی شهرستان طرقبه – کشاورزی طرقبه

رونق این بخش اساساً ناشی از ویژگی های طبیعی و اقلیمی منطقه است که تحت تأثیر صنعت گردشگری از یک سو، و تقاضاهای موجود در محدوده کلان شهر مشهد از سوی دیگر، تغییرات چشم گیری یافته است. به طور کلی امکانات مناسب طبیعی از جمله جنس زمین و فراوانی آب باعث شده است که کشاورزی منطقه از توان و پتانسیل مطلوبی برخوردار باشد.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای انسانی شهرستان طرقبه - نژاد، مذهب، زبان طرقبه

نژاد، مذهب، زبان شهر طرقبه

تمامی اهالی شهرستان طرقبه شاندیز آریائی نژاد، مسلمان، شیعه اثنی عشری و فارس زبان می باشند.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای انسانی شهرستان طرقبه - محلات جدید طرقبه

محلات جدید شهر طرقبه

مبنای مورفولوژی شهر بر اساس سه محله بزرگ قرار گرفته است: شامل محله علیا «بالا ده» ، محله وسطی «پاچنار» ، محله سفلی «پایین ده». اما در کنار محله های فوق، محلات دیگری به تدریج پدید آمده اند که عبارتند از:

1- محله قلعه نو توت زار

2- محله مهاجرنشین

3- محله توت زار

4- محله عیدگاه «شهرک طلوع»

5- محله سربند

6- محله کوچه آسیا

که به جمع این محلات با توجه به رشد و مهاجرپذیر بودن طرقبه و شاندیز، شهرک های متععدی افزوده گردیده است و رشد جمعیت به سرعت رو به افزایش است.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند

 

جغرافیای انسانی شهرستان طرقبه - محلات قدیمی طرقبه

محلات قدیمی شهر طرقبه

محلات قدیمی از گذشته های دور بالغ بر سه نوع محله بوده است که این محله ها با محلات فعلی به طور کلی متفاوت بوده و عبارتند از:

1)     محله قلعه سرخ

2)     محله قلعه پایین

3)     محله قلعه حوض

محلات فوق در سه مکان مجزا بوده. قلعه بالا بر مرتفع ترین منطقه طرقبه استوار بوده است که مشرف بر روستای طرقدر فعلی می باشد که آثار آن تا همین چند سال پیش پابرجا بود.

اما دو محل دیگر که در محله سفلای کنونی واقع گردیده بود، قلعه پایین در مدخل ورودی فعلی شهر «خیابان شهید انوری» و قلعه حوض در عیدگاه است که آثار قابل ملاحظه ای از دو قلعه مذکور باقی نمانده است.

 

منبع: کتاب جغرافیای تاریخی شهرستان طرقبه شاندیز / نویسنده: حسین بازوبندی، ستاره بازوبندی، فاطمه بازوبندی، طلعت ارفعی، جواد ارفعی / ناشر: پارند